Co trzeba wiedzieć o ADHD i uzależnieniach
ADHD jest trudną chorobą, z którą trzeba walczyć. Samo zaburzenie może często pozostawać niezdiagnozowane, powodować spustoszenie w życiu człowieka i zwiększać jego szanse na zdiagnozowanie innych problemów ze zdrowiem psychicznym w późniejszym okresie. ADHD i uzależnienia łączą się ze sobą na wiele różnych sposobów. Ponad jedna czwarta osób, u których zdiagnozowano ADHD, cierpi również na zaburzenia związane z używaniem substancji. Choć odsetek ten wydaje się absurdalnie wysoki, powinniśmy zbadać, dlaczego tak się dzieje, zanim wyrzucimy kartkę z napisem "malarkey" na to stwierdzenie.
Wpływ substancji na mózg jednostki jest jednym z głównych powodów, dla których te zaburzenia idą ze sobą w parze. Nie trzeba być specjalistą w dziedzinie zdrowia psychicznego, aby stwierdzić, że zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD) często powoduje trudności ze skupieniem uwagi i relaksem. Nie trzeba też doradcy odwykowego, aby zdać sobie sprawę, że środki pobudzające mogą pomóc komuś się skupić, a opiaty lub inne środki depresyjne mogą pomóc komuś się zrelaksować.
ADHD i uzależnienie
Stymulanty tak dobrze wpływają na koncentrację osób z ADHD, że podstawowymi lekami na to zaburzenie są Ritalin, Vyvanse i Adderall. W przeciwieństwie do osoby, która nie ma ADHD, klient w tej sytuacji staje się bardziej rozkojarzony bez leków, niż przy zwiększonym używaniu substancji. Typowy klient" (taki bez diagnozy ADHD) zobaczyłby, że jego życie rozpada się w ciągu dni, tygodni lub miesięcy używania środków stymulujących, tak jak jego odpowiednik z ADHD. Jednak klient z podwójną diagnozą (ADHD i zaburzenie używania substancji) będzie w stanie czuć się skoncentrowany i/lub normalny tylko wtedy, gdy używa stymulantów, co czyni go podatnym na uzależnienie, które wygląda nieco inaczej. Osoby te potrzebują tego leku tylko po to, aby czuć się dobrze. Oczywiście będą wolały życie na stymulancie niż na trzeźwo.
Innym ważnym powodem, dla którego ta podwójna diagnoza jest tak trudna dla specjalistów od zdrowia psychicznego, jest potencjalnie uzależniający charakter leków. Leki takie jak Adderall i Ritalin mają bardzo wysoki potencjał nadużywania. Inny artykuł, Quitting Adderall - What You Need to Know, mówi o przeciążeniu dopaminą w organizmie podczas ich przyjmowania. Wiemy również, jak dużo dopaminy jest wprowadzane do organizmu podczas przyjmowania tych stymulantów.
Ten potencjał nadużywania musi być z pewnością większy, jeśli lek pozwala pacjentowi wreszcie poczuć się normalnie. Bez uzależniającej substancji chemicznej pacjent może czuć się stłamszony intelektualnie, niezręczny społecznie, impulsywny lub niezdolny do bycia produktywnym. Wyobraźmy sobie, że wszystkie te rzeczy można zlikwidować za pomocą jednej tabletki zażywanej każdego dnia. Aby wniknąć w umysł osoby uzależnionej (lub potencjalnego przyszłego uzależnionego), wystarczy zadać pytanie: "Jeśli jedna tabletka tak bardzo pomaga, to dlaczego nie wziąć dwóch?". W połączeniu z dopaminą i endorfinami, taki sposób myślenia tworzy śmiertelnie niebezpieczny koktajl samoleczenia, który leczy ADHD, jednocześnie napędzając uzależnienie.
Idea samoleczenia jest niebezpieczna i występuje w przypadku wszystkich nielegalnych substancji, nie tylko stymulantów. Jednak powodem, dla którego jest to taki problem w przypadku ADHD, jest fakt, że działają one tak dobrze. Różnice w składzie chemicznym między metamfetaminą a Adderallem są bardzo małe. Wiele osób twierdzi, że Adderall zapewnia im uczucie bardzo podobne do kokainy. Osoby z ADHD mogą łatwo zwrócić się do tych narkotyków ulicznych, aby uzyskać ulgę, że leki stymulujące na receptę daje, plus trochę dopaminy.
Leczenie
Samo ADHD niesie ze sobą ogromną ilość trudności w zarządzaniu własnym życiem, zwłaszcza jeśli nie jest zdiagnozowane lub źle leczone. Najbardziej korzystne podejścia do leczenia uzależnienia od substancji, które są obecnie stosowane w leczeniu, wydają się mieć charakter holistyczny. Holistyczność oznacza stosowanie więcej niż jednego podejścia do leczenia ludzi. Pacjenci z podwójną diagnozą, cierpiący na SUD (zaburzenia związane z używaniem substancji) i ADHD, wymagają takiego wieloaspektowego stylu leczenia nawet bardziej niż pacjenci bez współchorobowości (dwie diagnozy zdrowia psychicznego aktywne w tym samym czasie). Powszechnym sposobem leczenia wydaje się stosowanie leków oraz poradnictwo w stylu terapii poznawczo-behawioralnej. Wydaje się, że w dzisiejszych czasach najważniejszą rolę w procesie zdrowienia odgrywa również pogłębianie duchowości lub jej odpowiednika.
Zapobieganie
"Czy istnieje sposób, że mogę zapobiec moje dziecko z ADHD od uzyskania zaburzenia uzależnienia?"
Krótka odpowiedź na to pytanie brzmi: być może. Te substancje na receptę lub nielegalne zawsze będą wpływać na organizm klienta z ADHD w ten sam sposób. Jednak to, co mogą zrobić rodzice/opiekunowie, to nauczyć go o zagrożeniach związanych z uzależnieniem. Obecnie większość ludzi zgadza się, że powinniśmy coraz więcej mówić o uzależnieniach w domu i w szkole. Rozmowa na ten temat z dzieckiem z ADHD z pewnością też by pomogła.
Upewnienie się, że leki są przyjmowane w sposób regularny, również pomoże znormalizować to uczucie. Dziecko nie będzie myśleć o tym, że jednego dnia czuje się bardziej skoncentrowane niż następnego, jeśli ma regularny harmonogram. Podobnie jak młodociany diabetyk zażywający insulinę, dziecko z ADHD będzie myśleć o tym, że to jego codzienne lekarstwo.
Warto przeczytać:
