Taking A Daily Inventory: Choose To Feel, Choose To Change
Kiedy moja głowa uderza w poduszkę pod koniec dnia i jest tak cicho, że słyszę ciszę wokół mnie. Kiedy pozwalam sobie wtopić się w moje łóżko, mój dzień zaczyna się rozpadać.
Myśli krążą i wirują nad emocjami, których nie zdawałam sobie sprawy, że czuję przez cały dzień. Moje serce jest zmęczone i boli. Wpatruję się w sufit i postanawiam odpuścić, odetchnąć. Postanawiam odpuścić kontrolę i pozwolić procesowi działać.
Nagle łzy zaczynają niekontrolowanie spływać po moich policzkach. Jak oczyszczające krople deszczu uwalniam wszystko, co trzymałam w sobie przez ten dzień. Jest tyle rzeczy, po których dochodzę do siebie w życiu, że mój umysł po prostu potrzebuje możliwości przetworzenia tego wszystkiego. Nie jestem już złamany, jestem trzeźwy i żyję dobrym życiem, ale to dobre życie przychodzi wraz z doświadczaniem i przetwarzaniem emocji dnia. Doświadczanie swoich uczuć nie jest dla osób o słabym sercu.
Każdy nosi w sobie coś ciężkiego, zawsze coś cię gryzie, niezależnie od tego, czy jesteś na odwyku, czy nie. Kiedy nie byłam na odwyku, zaprzeczałam temu ciężarowi, próbowałam go utopić w alkoholu lub uciec od niego w jakiś inny impulsywny sposób. Traktujemy to jako nieuniknioną część życia, to cierpienie, tę tęsknotę. Mogę powiedzieć, że dzięki cierpieniom rozwinęłam swoje największe siły i determinację, zbudowałam swój charakter. Blizny się zagoiły, ale pozostawiły swoje ślady. Blizny nigdy nie znikną całkowicie, nie taki jest cel zdrowienia. Celem uzdrowienia jest przekształcenie rany w znak uzdrowienia... bliznę, jeśli chcesz.
Zaczynam sobie przypominać, że mam wszystko, czego mógłbym kiedykolwiek chcieć. Mam zdrowie, mam wspaniałe małżeństwo i córki, które każdego dnia zadziwiają mnie bardziej, gdy patrzę jak rosną. Mam kilka prac, które są absolutnie niesamowite, nie muszę pracować każdego dnia, w zasadzie pracuję kiedy chcę. Spójrz na ten dom, mówię sobie, jest niewiarygodnie piękny, duży i przestronny. Ten samochód na podjeździe jest spłacony i jest to wspaniały nowy samochód. Szafy są pełne, a na koncie bankowym jest mnóstwo pieniędzy. Co się dzieje?
Dlaczego jestem niecierpliwą, rozdrażnioną żoną i matką? Dlaczego dzisiaj pękłam przez coś tak głupiego? Jak mam to naprawić z tą osobą? Dlaczego nie cieszę się moimi błogosławieństwami? Dlaczego wciąż płaczę w nocy, tęskniąc za czymś? Dlaczego blizny z przeszłości wciąż mnie dotykają? Co wywołało bliznę, która dotyka mnie teraz? Czy moja depresja znowu daje o sobie znać? Czy jestem rozdrażniony, ponieważ mój niepokój wymyka się spod kontroli? Czy chodzi tu o kontrolę? Dlaczego właśnie teraz potrzebuję kontroli? Co jest źródłem mojego strachu?
Dlaczego przez cały dzień walczę z chęcią bycia impulsywnym? Impulsywne wydawanie, impulsywne jedzenie, impulsywne zajęcia z dziećmi, impulsywne podróżowanie, impulsywna kontrola. Wszystkie te rzeczy odwracają moją uwagę w ciągu dnia od mojego prawdziwego problemu, blizny, które ważą ciężko na moim sercu w nocy, to rzeczy, od których próbuję uciec w ciągu dnia, nawet gdy jestem trzeźwy.
Jestem w odwyku od lat, pracując nad stylem życia, który jest nie tylko trzeźwy i zdrowy, ale życie, które kwitnie. Przeszedłem przez kilka etapów i wiem, jak ważna jest codzienna inwentaryzacja. Inwentaryzacja jest krokiem 10 w większości programów 12 kroków. Muszę tu powiedzieć, że każdy program ma inny format i to, co działa dla mnie, mój proces, może nie wyglądać jak twój lub co widzisz w programie. Ja uważam, że nie mogę używać arkusza do wpisywania moich emocji do pudełka i sprawdzania ich każdego dnia, ale dla niektórych jest to skuteczne. Kluczem jest znalezienie własnego procesu i zobowiązanie się do niego.
Ten cały proces, przez który przechodzę każdej nocy, kiedy moja głowa uderza w poduszkę, jest właśnie tym, codzienną inwentaryzacją. Nie zawsze kończy się to łzami, czasami dzień kończy się zadowolonym uśmiechem.
Kiedy nawracam, kiedy zawodzę, to dlatego, że nie poświęcam czasu na inwentaryzację mojego serca, mojego umysłu i mojego ciała. Dni, w których jestem szczególnie impulsywny, są dniami, w których najbardziej tego potrzebuję, i są to dni, w których, jeśli przestrzegam procesu, mam największy przełom.
Życie w wyzdrowieniu nie jest jednym solidnym przełomem i bum jesteś wolny. Życie w wyzdrowieniu to proces równowagi. Poddanie się procesowi pozwala na wzrost poprzez wiarę, natomiast kontrolowanie procesu pozwala na rozczarowanie.
Po tym, jak łzy przestają padać w nocy lub gdy niepokój się rozwiewa, zaczynam od modlitwy o spokój. Boże, daj mi pogodę ducha, abym mogła zaakceptować rzeczy, których nie mogę zmienić. Nie mogę zmienić tego, że życie wiąże się z walką, z codziennym przetwarzaniem blizn. Mogę natomiast zmienić swój pogląd. Codzienne przetwarzanie emocji wymaga odwagi. Łatwym wyjściem jest unikanie, które ostatecznie prowadzi do nawrotu choroby. Unikanie nie jest opcją.
Robienie codziennej inwentaryzacji, sprawdzanie serca, jeśli chcesz, pozwala na wzrost w wielu obszarach, w większości przypadków bez zauważenia przez osobę, że to się dzieje, aż do momentu "aha". Musimy uczynić inwentaryzację codziennym nawykiem, musi stać się drugą naturą, inaczej momenty "aha" ustaną. Życie pełne wzrostu jest lepsze niż życie pełne cierpienia, czyż nie?
Gandhi stwierdził, że "Jako istoty ludzkie, nasza wielkość polega nie tyle na możliwości przebudowy świata... co na możliwości przebudowy nas samych".
Jesteśmy błogosławieni, że możemy zmienić siebie.... jeden dzień na raz; jeden zapas na raz, i to, mój przyjacielu, jest to, co czyni uzależnionych wielkimi.
Warto przeczytać:
